الگویی برای دستهبندی و مطالعه عوامل موثر بر موفقیت شبکههای همکاری بینالمللی

چکیده مقاله:
ایجاد و توسعه شبکههای همکاری در دهههای اخیر به یکی از راهبردهای کلیدی برای توسعه علم، فناوری و نوآوری تبدیل شده و از اینرو شناخت عوامل مؤثر بر موفقیت و شکست این شبکهها مورد توجه مدیران و سیاستگذاران این حوزه قرار گرفته است. در این مقاله، عوامل مؤثر بر موفقیت شبکههای منطقهای/بینالمللی با مطالعه 4 مورد از شبکههای علم و فناوری کشورهای اسلامی که زیر نظر کمیته دائمی علم و فناوری سازمان همکاری اسلامی (کامستک) و به میزبانی ایران ایجاد شدهاند، مورد بررسی قرار گرفتند. در این راستا، در قالب یک بررسی کیفی، از ابزارهای مختلف از جمله مصاحبه با خبرگان این شبکهها و پرسشنامههای کیفی استفاده گردید. در این پژوهش، مهمترین عوامل تاثیرگذار بر موفقیت و شکست شبکههای همکاری بینالمللی، شناسایی شدند. سپس یافتهها، در قالب یک مدل مفهومی مشتمل بر 6 دسته و در دو بُعد درونی (ویژگیهای مدیریت شبکه، الزامات اعضای شبکه، نحوه شکلگیری و رشد شبکه و تعاملات درون شبکه) و بیرونی (ویژگیهای سازمان مؤسس شبکه و الزامات بینالمللی برای فعالیت شبکه) ارائه شدند. نتایج پژوهش نشان میدهد که علاوه بر عوامل عمومی مربوط به همه شبکهها، هر شبکه با توجه به فضای بینالمللی و شرایط خاص حاکم بر حوزه فعالیت آن شبکه در کشورهای اسلامی، با تعدادی از عوامل ویژه روبرو است که باید شناسایی شده و مورد توجه قرار گیرند.
رضا اسدی فرد، امین چوخاچیزاده مقدم، مهدی گودرزی
دکتر رضا اسدیفرد دانشآموخته دوره دکتری مدیریت تکنولوژی از دانشگاه علامه طباطبایی، و از سال ۱۳۸۳ تاکنون مدیر شبکه آزمایشگاهی ستاد ویژه توسعه فناوری نانو معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، مدیر کارگروه صنعت و بازار همین ستاد فناوری از سال ۱۳۹۰، و همچنین دبیر اجرایی دو دوره نمایشگاه تجهیزات و مواد آزمایشگاهی ساخت ایران بوده است.